Wybieramy dowolną ilość osób. Na parkiecie rozciągamy linę. Po jednej stronie liny siada na krzesełku Pan Młody, po drugiej stronie Pani Młoda. Prowadzący wykrzykuje słowa „Młody” lub „Młoda” – zadaniem gości jest przeskakiwanie liny na odpowiednią stronę. Kto się pomyli – odpada. Wygrywa osoba, która wytrwa do samego końca.
Prowadzący zaprasza gości do kółeczka, rozdaje kilka chusteczek. Osoby z chusteczkami wchodzą do koła – pozostali goście trzymając się za ręce w rytm melodii chodzą po okręgu. Kto ma chusteczkę może podejść do dowolnej osoby z okręgu bez chusteczki, przekazać jej pocałunek, oraz chusteczkę. Osoba, która otrzymała chusteczkę może teraz wyszukać kogoś innego, komu przez pocałunek odda chusteczkę.
Do tej zabawy potrzebujemy sznurek, sztywną tyczkę, kijek itp. Prowadzący wybiera spośród gości weselnych kilka par. Dwie osoby stają na środku sali (mogą to być drużbowie), ze sznurkiem rozciągniętym miedzy sobą, a uczestnicy zabawy stają po jednej (tej samej) stronie rozciągniętego sznurka.
Pary trzymając się za ręce, w rytm muzyki granej przez zespół przechodzą pod rozciągniętym sznurkiem. Odpada para, która dotknie sznurka. Za każdym przejściem wszystkich tańczących par na drugą stronę, sznurek stopniowo jest obniżany.
Zbieramy spośród gości weselnych pary obu płci. Tworzymy kółeczko tak by na przemian stały panie i panowie.
Rozpoczynamy powolny taniec trzymając się za ręce. Zespół muzyczny co jakiś czas przestaje grać, a prowadzący pyta o kolejne części ciała: za rączki się trzymaliśmy? Roztańczeni goście reagują stosownie do sytuacji. Po każdym zapytaniu tańczący krąg trzyma się za coś innego.
Zabawa ma na celu wyłonienie z pośród gości weselnej najzabawniejszej kobiety i mężczyzny. Goście weselni tworzą koło. Orkiestra gra zabawną melodię „o krasnoludku”, w czasie której goście: wystawiają kciuki do góry, łapią się za biodra, kucając idą dokoła – można wymyślać różne zadania.
Zabawa idealna dla młodszych i starszych uczestników wesela. Goście stojący w koło w rytm znanej melodii naśladują tańczące kaczuchy. Na refrenie melodii wszyscy łapią się za ręce i poruszają się po okręgu. Zabawa wskazana na weselu, na którym jest choć kilka dzieciaczków.
Do zabawy należy zebrać maksymalną ilość gości weselnych, którzy ustawiają się jeden za drugim. W rytm muzyki „Jedzie pociąg z daleka” wszyscy goście podążają „w pociągu”, który prowadzi Młoda Para.
Zabawa polega na utworzeniu dwóch drużyn (po 5 osób). Każda z drużyn otrzymuje hulajnogę. Za jej pomocą poszczególni uczestnicy będą mieli za zadanie pokonać tor przeszkód, zatrzymać się przed Państwem Młodych wypić „kielicha” i wrócić tą sama trasą, wygrywa drużyna, która zrobi to jak najszybciej.
Wybieramy kilka osób. Na parkiecie ustawiamy krzesełka w okrąg, oparciami do środka, a siedzeniami na zewnątrz. Krzesełek musi być o jedno mniej niż jest uczestników zabawy. Zabawa polega na tym, że uczestnicy tańczą na około krzesełek w rytm muzyki. W momencie, kiedy muzyka przestaje grać, tańczący mają zająć miejsce na krzesełku. Uczestnicy mogą usiąść na krześle tylko wtedy, gdy przyniosą wymagany przedmiot.
Osoba, która nie zdążyła usiąść odpada, odejmujemy wtedy jedno krzesełko z okręgu. Wygrywa ta osoba, która jako ostatnia usiądzie na ostatnim krześle.
Na początku prowadzący rozdaje kieliszki, objaśnia zasady i tłumaczy każdemu kim jest (jaką pełni rolę w zabawie). Następnie czyta historyjkę, na dźwięk odpowiedniego słowa kluczowego, osoba, której dana funkcja jest przypisana musi szybko wstać i obiec dokoła karetę. Jeśli tego nie zrobi – pije tzw. „karniaka”.
Wybieranych jest kilka par, mężczyźni muszą mieć ze sobą marynarkę. Zabawa polega na tym, iż wybrane pary tańczą, a na podany przez orkiestrę znak, mężczyzna zdejmuje z siebie marynarkę, przywleka ją na lewą stronę i zakłada ją ponownie, partnerka może mu w tym pomagać. Para, która to wykona jako ostatnia odpada. Konkurs kończy się, kiedy pozostanie tylko 1 para.
Goście weselni losują kartki z nazwami zwierząt i muszą naśladować ich odgłosy. Panna Młoda, siedząc na krzesełku tyłem do uczestników, próbuje zgadnąć, pod jakim odgłosem zwierząt kryję się Pan Młody. Ta zabawa gwarantuje mnóstwo śmiechu i świetnie integruje gości.
W zabawie bierze udział 5-7 par, (3 baloniki na parę),
zaproszone do zabawy pary mają za zadanie przebić bez użycia rąk balony w trzech pozycjach: stojąc, siedząc i leżąc. Wygrywa ta para, która w jak najkrótszym czasie wykona swoje zadanie.
Są to życzenia czytane przez prowadzącego dla Pana Młodego od przyjaciół z Klubu Włoskich Kawalerów tłumaczone na język polski.
Zabawa polega na tym, że wybiera sie 6 do 10 par i wprowadza się w zabawę, polecenia wypowiedziane przez prowadzącego do wykonania nierozłącznie w parach. Zaczyna się muzyka pary tańczą, muzyka – stop i prowadzący rzuca hasło np. „2 nogi, 3 ręce”. Każda z par musi umieścić wtedy na podłodze odpowiednie części ciała zgodnie z nakazem czyli np. ustawić się na 2 nogach, i 3 rękach Odpada para, która ustawia się najdłużej, lub nie może utrzymać równowagi.
Zapraszamy na środek sali Parę Młodą, wręczamy pudełeczko i prosimy, aby na razie pod żadnym pozorem nie otwierali tego pudełeczka – prowadzący zaczyna czytać historyjkę, a pudełeczko zaczyna wędrówkę z rąk do rąk, aż w końcu wróci do Pary Młodej.
Para Młoda siada na krzesłach otoczona swoją drużyną, zespół gra fragment znanego utworu zadaniem drużyny jest zgadnąć co to za utwór, czyli jaka to melodia. Osoba, która zna odpowiedź podnosi rękę do góry, a prowadzący prosi o udzielenie odpowiedzi podchodząc do niego z mikrofonem.
Belgijka to taniec wykonywany w parach w rytmie skocznej muzyki, mogą ją zatańczyć wszyscy chętni niezależnie od wieku. Charakteryzuje go prosty układ:
Wszyscy stają w parach po okręgu. Zaczynamy od czterech kroków do przodu, następnie wszyscy obracają się o 180 stopni, cztery kroki w tył, cztery kroki w przód i znów obrót i 4 kroki w tył. Następnie przyskakujemy do siebie i od siebie, zmiana miejsc w parze (pani przechodzi przed partnerem), znów przyskakujemy do siebie i od siebie i znów panie przechodzą na swoją stronę, z tym, że o jedną parę do przodu.
Podczas zabawy Para Młoda siada na krzesłach plecami do siebie. Prowadzący wesele wręcza im rekwizyty, którymi będą odpowiadali na zadawane pytania. Prowadzący zadaje Parze Młodej pytanie np. „Kto pierwszy się urodził?”
Para Młoda odpowiadacie za pomocą rekwizytów – jeżeli Pan Młody urodził się jako pierwszy obydwoje powinniście podnieść tabliczki z napisem „On” (ten rekwizyt, które symbolizują Pana Młodego), jeżeli jako pierwsza urodziła się Panna Młoda podnosicie tabliczki z napisem „Ona” (symbolizujące Pannę Młodą).
Jeżeli uda Wam się odpowiedzieć poprawnie na pytanie (czyli w górze będą 2 takie same tabliczki) to goście weselni nagradzają Was brawami i zdobywacie punkt.
